Μπελογιάννης, Νίκος

(Αμαλιάδα 1915 – Αθήνα 1952). Πολιτικός. Μαθητής ακόμα του γυμνασίου, ενδιαφέρθηκε για την πολιτική. Τον ίδιο χρόνο τον συνέλαβαν για τη συμμετοχή του σε διαδηλώσεις των σταφιδοπαραγωγών της Πελοποννήσου. Φοίτησε έπειτα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, από το οποίο τελικά τον απέβαλαν για την πολιτική του δραστηριότητα. Το 1936 εξορίστηκε στην Ίο. Δύο χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλακή και δύο χρόνια εξορία. Δραπέτευσε όμως το 1943 και πήρε μέρος στην Αντίσταση, στις γραμμές του EAM. Στη διάρκεια των μεταπολεμικών συγκρούσεων μεταξύ τακτικού στρατού και ανταρτών, χρημάτισε πολιτικό και στρατιωτικό στέλεχος των δεύτερων. Μετά την ήττα των ανταρτών έφυγε στο εξωτερικό, από όπου (το 1950) γύρισε κρυφά στην Ελλάδα, με σκοπό να βοηθήσει στην ανασυγκρότηση του παράνομου τότε KKE, ως μέλος της κεντρικής επιτροπής του. Λίγους μήνες αργότερα πιάστηκε και το 1951 καταδικάστηκε, μαζί με άλλους συναγωνιστές του, σε θάνατο. Τον επόμενο χρόνο δικάστηκε και πάλι από στρατοδικείο, που τον καταδίκασε και πάλι σε θάνατο. Η καταδίκη του προκάλεσε διαμαρτυρίες στις οποίες συμμετείχαν και ξένες προσωπικότητες. Η κυβέρνηση Ν. Πλαστήρα ωστόσο, υποχωρώντας προφανώς σε πιέσεις, δεν ανέστειλε την καταδίκη. Ο Μ. εκτελέστηκε, μαζί με άλλους συγκρατούμενούς του, τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου. Ο πολιτικός Νίκος Μπελογιάννης (φωτ. από έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).